جدول جو
جدول جو

معنی ذات الحلق - جستجوی لغت در جدول جو

ذات الحلق
(تُلْ حِ لَ)
حلقه های متداخله ای است که علمای هیئات کواکب را بدان رصد کنند. (مفاتیح العلوم خوارزمی). مجموع حلقه های بسیاری است فلزین یا چوبین یا از مقوا که آسمان و حرکات کواکب را نماید و در مرکز حلقه ها کره ای خرد که نمایندۀ زمین است. اصطرلاب الکری: ج، ذوات الحلق. و هی خمس دوائر متخذه من نحاس، الاولی دائره نصف النهار و هی مرکوزه علی الارض و دائره معدل النهار و دائرهالعرض و دائره المیل و فیه دائرهالسمتیه یعرف بها سمت الکواکب: و آلات رصد از کراسی و ذات الحلق و اسطرلابهای تام و نصفی و الشعاع (؟) دیگر که موجود بود برگرفتم. (جهانگشای جوینی). و هر آلتی که رصد را بکار آید بساختند از دیوار و ذات الحلق و مانند این (نوروزنامه ص 70)
لغت نامه دهخدا
ذات الحلق
چرخکوده ابزاری که آسمان و رفتار ستارگان را نشان می دهد مجموعه ایست از حلقه های چوبین یا فلزبین یا مقوایی که آسمان و حرکات کواکب را نشان دهد و در مرکز حلقه ها کره ایست کوچک نماینده زمین اصطرلاب الکری
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

از آلات نجومی قدیم که در رصدهای نجومی به کار می رفته و عبارت از کرۀ کوچکی بوده که بر گرد آن حلقه هایی از فلز یا چوب برای نمایش دادن دوایر آسمان قرار داده بودند
فرهنگ فارسی عمید
(ذَ تُلْ حِ لَ)
جمع واژۀ ذات الحلق. رجوع به ذات الحلق و اصطرلاب الکری شود
لغت نامه دهخدا
(تُلْ فِ)
دشنامی است. جریر راست:
جزعت ابن ذات الفلس لما تداکأت
من الحرب انیاب علیک و کلکل
لغت نامه دهخدا
(تُشْ شِ)
موضعی است در شعر:
کان ّ عجوزی لم تلد غیر واحد
و ماتت بذات الشبق غیر عقیم
لغت نامه دهخدا
(تُسْ سا)
نام موضعی و نام درختی که رسول اکرم صلوات الله علیه در یکی از غزوات در زیر آن نزول کرده و نماز گزارده است. (المرصّع)
لغت نامه دهخدا
(تُلْحُ بُ)
آسمان. (آنندراج). و ابن الأثیر در المرصع آرد: گویند بمعنی صاحب خلقت نیکوست و از این جاست که بافندۀ جامۀ خوب را گویند: مااحسن حبکه، و نیز گفته اند ذات الحبک بمعنی زینت است و برخی گفته اند که معنی آن راههاست. ج، ذوات الحبک
لغت نامه دهخدا
(تُلْ)
نام موضعی است و در شعر حجاج آمده است: امسی بذات الحاذ و الحذور. (المرصع) (معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
(تُلْ بَ)
موضعی است و رؤبه گوید: شذب اخراهن عن ذات البهق. (الموشح ص 319)
لغت نامه دهخدا
(اُ طُ بِ تُلْ حِ لَ)
اصطرلاب الکری. نوعی از اصطرلاب است. رجوع به ذات الحلق و اصطرلاب الکری و اسطرلاب شود
لغت نامه دهخدا
چرخه کوده مجموعه ایست از حلقه های چوبین یا فلزبین یا مقوایی که آسمان و حرکات کواکب را نشان دهد و در مرکز حلقه ها کره ایست کوچک نماینده زمین اصطرلاب الکری
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ذات الحبک
تصویر ذات الحبک
گوهر آذین، آسمان آسمان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ذات الحد
تصویر ذات الحد
مرز یله مرز ابیجاک (قدر مطلق) زبانزد انگارش
فرهنگ لغت هوشیار